تعیین خودکار حداقل دامنۀ پشتیبانی از قاعده در محیط فازی برای بهبود استخراج قواعد همباش با استفاده از الگوریتم اپریوری

قواعد همباش (انجمنی) یکی از محبوب­ترین مدل­های حوزۀ داده­کاوی به‎شمار می‎رود. در الگوریتم­های کلاسیک حوزۀ قواعد همباش­کاوی، مانند اپریوری، از حداقل دامنۀ پشتیبانیِ قاعدۀ واحد استفاده می­شود؛ در حالی­که در رویکردهای جدیدی که تلاش کرده­اند الگوریتم­های کلاسیک را بهبود بخشند، مانند ام. ­اس. ­اپریوری، از حداقل دامنۀ پشتیبانیِ قاعدۀ چندگانه استفاده می­شود که در هر دو حالت، کاربر موظف است حداقل دامنۀ پشتیبانی از قاعده را تعیین کند. در نظر بگیرید کاربر قصد اعمال الگوریتم اپریوری را بر پایگاه­ داده­ای با میلیون­ها تراکنش داشته باشد؛ به‎طور قطع کاربر نمی­تواند دانش لازم را دربارۀ تمام تراکنش­های موجود در پایگاه ­داده داشته باشد، بنابراین نمی‎تواند حد آستانۀ مناسبی را تعیین کند. در این پژوهش، برای اولین­بار با استفاده از داده­های فازی­سازی­شده و تکنیک میانگین­گیری، روشی ارائه شده است که در آن، الگوریتم اپریوری به­صورت کاملاً خودکار حداقل دامنۀ پشتیبانی از قاعده را تعیین می­کند. نتایج شبیه­سازی­شده روی نمونه‎ای واقعی نشان داد این رویکرد عملکرد مطلوب­تری نسبت به الگوریتم اپریوری کلاسیک دارد.